W języku niemieckim rzeczowniki i nazwy własne są pisane wielkimi literami, a wszystko inne małymi. Niby wszystko jasne, ale przecież zawsze są wyjątki. I właśnie te wyjątki mogą niektórych przyprawić o ból głowy. Na przykład słowo „niemiecki”. W tym przypadku nawet niektórzy Niemcy mają wątpliwości co do pisowni. A więc jak poprawnie pisze się „deutsch”? Przyjrzyjmy się bliżej zasadom.
Kiedy piszymy „deutsch“ małą literą?
- Jeśli słowo „deutsch” jest używane jako przymiotnik lub przysłówek, jest pisane małymi literami. Na przykład:
das deutsche Volk – niemiecki lud/naród
ein deutsches Auto – niemieckie auto
die deutsche Sprache – język niemiecki
das deutsche Recht – prawo niemieckie
- Dobrym wskaźnikiem jest również słowo „jak”. Jeśli możesz zapytać „Jak mówisz?” lub ogólnie „jak”, wpisz „deutsch” małymi literami.
Ich spreche deutsch – Mówię po niemiecku. (Jak mówie? Mówię po niemiecku.)
Ich rede mit ihr englisch – Rozmawiam z nią po angielsku (Jak z nią rozmawiam? Rozmawiam z nią po angielsku)
Pomocne może być również sprawdzenie, czy zamiast „deutsch” można wstawić inny przymiotnik lub przysłówek. Czyli inaczej mówiąc, można spróbować czy do zdania pasuje również inny przymiotnik.
Na przykład: Ich rede deutsch (Jak rozmawiam? Rozmawiam po niemiecku), tutaj zamiast „deutsch” można również użyć innego przymiotnika, na przykład „szybko”. Czyli można powiedzieć Ich rede schnell (Jaki mówię? Mówię szybko).
Natomiast w przypadku zdania Ich lerne Deutsch (Uczę się niemieckiego) nie możemy zadać pytania „jak” (bardziej psuje „co?” lub „czego?”) i dlatego używamy tu dużej litery.
- A obywatelstwo (Staatsangehörigkeit) pisze się wielkimi lub małymi literami?
Na pytanie o obywatelstwo należy zawsze wpisać przymiotnik, który piszemy małymi literami, czyli na przykład:
deutsch – niemieckie
polnisch – polskie
englisch – angielskie
Zobacz również kraje i narodowości w języku niemieckim.
Kiedy piszemy „Deutsch” dużą literą?
- Dużej litery używa się, kiedy „deutsch” jest używany jako rzeczownik. Jak na przykład:
Ich unterrichte Deutsch als Fremdsprache – Uczę języka niemieckiego jako języka obcego.
Du lernst Deutsch – Ty uczysz się języka niemieckiego
In der Schule war Deutsch mein Lieblingsfach – Niemiecki był moim ulubionym przedmiotem w szkole.
Z reguły nie można tutaj zapytać „jak?”, ale raczej użyć „co?”, ponieważ „deutsch” oznacza tutaj „język niemiecki”.
- Dużej litery używamy także po przyimkach (in, auf, mit itp.), na przykład:
Der Artikel ist in Englisch – ten artykuł jest w języku angielskim
Auf Deutsch heißt es … – Po niemiecku nazywa się to …
Kannst du das auf Spanisch sagen? – Możesz to powiedzieć po hiszpańsku?
- Jeśli przed „Deutsch” występuje zaimek dzierżawczy, to jest to oczywiście rzeczownik i również używamy tu dużej litery.
Ihr Deutsch ist sehr schlecht – Jej niemiecki jest bardzo zły
Dein Deutsch ist schon ganz gut – Twój niemiecki jest już całkiem dobry
Wyjątki – Nazwy własne:
Jak to w języku niemieckim często bywa, mamy również tu wyjątki. A mianowicie nazwy własne, które zwykle (ale nie zawsze!) pisane są wielką literą.
Deutsche Bahn AG
Deutsche Telekom
Institut für Deutsche Sprache
das Deutsche Rote Kreuz
Ale uwaga
Institut der deutschen Wirtschaft e. V.
Gesellschaft für deutsche Sprache
Duża i mała litera – „deutsch” czy „Deutsch”?
Więc teraz pozostaje tylko pytanie, jak to się w końcu pisze: Ich spreche deutsch czy ich spreche Deutsch? Odpowiedź brzmi: obie odpowiedzi są poprawne.
W tym zdaniu „deutsch” może być pisany małymi lub dużymi literami. W zależności od tego, co się nim wyraża, a dokładniej czy jest on uważany za rzeczownik, czy przymiotnik.
A więc, jeśli skupiamy się na tym, jak coś mówimy, „deutsch” jest przymiotnikiem i będzie pisany małymi literami.
Wie spreche ich? Ich spreche deutsch.
Jeśli natomiast chcesz podkreślić, co mówisz lub jakim językiem mówisz, to „deutsch” jest rzeczownikiem i będzie pisane wielką literą.
Was spreche ich? Ich spreche Deutsch (die deutsche Sprache).
W podaniu o prace (Bewerbung) piszemy „Deutsch” również dużą literą, ponieważ w tym przypadku jest ono traktowane jako rzeczownik (w sensie, znamy język niemiecki i nie da się tu zadać pytania „jak”).
Podsumowanie
- Małą literą piszemy „deutsch“
- kiedy on jest przymiotnikiem lub przysłówkiem,
- jeśli można zadać pytanie „jak?“, lub zastąpić „deutsch” innym przymiotnikiem,
- jeśli podajemy obywatelstwo (Staatsangehörigkeit).
- Dużą literą piszemy „Deutsch”
- kiedy jest on rzeczownikiem,
- po przyimkach,
- po zaimkach osobowych,
- w podaniu o pracę.
- W nazwach własnych używamy zazwyczaj dużej litery, ale nie zawsze.
Na pytanie o duże lub małe litery nie zawsze można odpowiedzieć jednoznacznie. Jest to trochę skomplikowane. Ale nie przejmuj się tym za bardzo, bo znam Niemców, którzy również nie znają zasad pisowni małą i dużą literą. A ty właśnie poznałeś/-aś zasady.
A jeśli masz wciąż wątpliwości co do pisowni w danym kontekście, zawsze lepiej zajrzeć jest do słownika.
Mam nadzieję, że choć trochę ułatwiłam Ci zrozumienie tematu.
Pamiętaj, niemiecki da się lubić 🙂
Deine Klaudia ♥ 😉