Nazwy państw i narodowości należą do podstawowego słownictwa w języku niemieckim. Nauka wszystkich nazw krajów nie jest jednak potrzebna. Jeżeli mieszkasz w Niemczech, to napewno spotkałeś/-aś już wiele różnych narodowości, więc z pewnością warto poznać ich nazwy. Poniżej znajdziesz kilka nazw krajów i narodowości po niemiecku. Nie musisz się ich uczyć jednak wszystkich na pamięć, jeśli jesteś na poziomie podstawowym i dopiero zaczynasz zabawę z językiem niemieckim. Wybierz na początek kilka (na przykład 10) i na nich się skup. Zawsze możesz przecież wrócić do tego postu i nauczyć się również reszty.
Spis treści
Kraje po niemiecku – die Länder
Nazwy państw w języku niemieckim mają zazwyczaj rodzajnik nijaki (czyli das). Zdarzają się jednak kraje, które mają rodzajnik żeński (czyli die), są to wyjątki. Na szczęście nie ma ich zbyt dużo i łatwo je zapamiętać.
das Land - kraj
das Polen - Polska
das Deutschland - Niemcy
das Vereinigte Königreich (das Großbritanien) - Zjednoczone Królestwo (Wielka Brytania)
das England - Anglia
die Vereinigte Staaten - Stany Zjednoczone
das Spanien - Hiszpania
das Italien - Włochy
das Griechenland - Grecja
das Frankreich - Francja
das Russland - Rosja
das Schweden - Szwecja
das Belgien - Belgia
das Österreich - Austria
das Ungarn - Węgry
das Rumänien - Rumunia
das Tschechien - Czechy
das Portugal - Portugalia
das Finnland - Finlandia
das China - Chiny
das Japan - Japonia
das Indien - Indie
das Kanada - Kanda
das Brasilien - Brazylia
das Mexiko - Meksyk
die Türkei - Turcja
die Schweiz - Szwajcaria
die Ukraine - Ukraina
das Holland/die Niederlande - Holandia
das Kroatien - Chorwacja
das Albanien - Albania
das Ägypten - Egipt
das Bulgarien - Bułgaria
das Dänemark - Dania
Nazwy języków po niemiecku – die Sprachen
Poniżej znajdziesz nazwy języków, które są moim zdaniem najczęściej używane i warto je znać. Słówka te są oczywiście przymiotnikami i możemy je również używać do opisywania różnych rzeczy, jak na przykład: polnische Wurst - polska kiebasa. 🙂
die Sprache - język
polnisch - polski
deutsch - niemiecki
englisch - angielski
spanisch - hiszpański
italienisch - włoski
russisch - ruski
griechisch - grecki
französisch - francuski
ungarisch - wegiersi
chinesisch - chiński
japanisch - japoński
schwedisch - szwedzki
ukrainisch - ukraiński
Narodowości po niemiecku – die Nationalitäten
Jeśli wybrałeś/-aś przykładowo 10 krajów których chcesz się na początek nauczyć, to naucz się również pasujących narodowości po niemiecku. Tabela zawiera nazwy narodowości z rodzajnikami określonymi (czyli der, die, das). W niektórych przypadkach narodowości z rodzajnikiem nieokreślonym (czyli ein, eine) zmieniają sie, jak na przykład: der Deutsche ale ein Deutscher.
Obywatel | Obywatelka |
---|---|
der Pole -Polak | die Polin - Polka |
der Deutsche (ein Deutscher) - Niemiec | die Deutsche - Niemka |
der Brite - Brytyjczyk | die Britin - Brytyjka |
der Engländer -Anglik | die Engländerin - Angielka |
der US-Amerikaner - Amerykanin | die US-Amerikanerin - Amerykanka |
der Spanier - Hiszpan | die Spanierin - Hiszpanka |
der Italiener - Włoch | die Italienerin -Włoszka |
der Grieche - Grek | die Griechin -Greczynka |
der Franzose - Francuz | die Französin - Francuska |
der Russe - Rosjanin | die Russin - Rosjanka |
der Schwede - Szwed | die Schwedin - Szwedka |
der Belgier - Belg | die Belgierin - Belgijka |
der Österreicher - Austriak | die Österreicherin - Austriaczka |
der Ungar - Węgier | die Ungarin - Węgierka |
der Rumäne - Rumun | die Rumänin - Rumunka |
der Tscheche - Czech | die Tschechin - Czeszka |
der Portugiese - Portugalczyk | die Portugiesin - Portugalka |
der Finne - Fin | die Finnin - Finka |
der Chinese - Chińczyk | die Chinesin - Chinka |
der Japaner - Japończyk | die Japanerin - Japonka |
der Inder - Hindus | die Inderin - Hinduska |
der Kanadier - Kanadyjczyk | die Kanadierin - Kanadyjka |
der Brasilianer - Brazylijczyk | die Brasilianerin - Brazylijka |
der Mexikaner - Meksykanin | die Mexikanerin - Meksykanka |
der Türke - Turek | die Türkin - Turczynka |
der Schweizer - Szwajcar | die Schweizerin - Szwajcarka |
der Ukrainer - Ukrainiec | die Ukrainerin - Ukrainka |
der Niederländer - Holender | die Niederländerin - Holenderka |
der Kroate - Chorwat | die Kroatin - Chorwatka |
der Albaner - Albańczyk | die Albanerin - Albanka |
der Ägypter - Egipcjanin | die Ägypterin - Egipcjanka |
der Bulgare - Bułgar | die Bulgarin - Bułgarka |
der Däne - Duńczyk | die Dänin - dunka |
Przykładowe zdania
Poniżej znajdziesz kilka prostych przykładowych zdań z wykorzystaniem słownictwa dotczącego krajów i narodowości w języku niemieckim. Jeśli nie potrafisz układać jeszcze zdań, to naucz sie jak poprawnie budować zdania.
Ich bin Polin aber ich wohne in Deutschland - jestem Polką ale mieszkam w Niemczech
Er ist Deutsche - on jest Niemcem
Mein Freund kommt aus Polen - mój przyjeciel pochodzi z Polski
Wir kommen aus der Türkei - my pochodzimy z Turcji
Ich esse polnische Wurst - jem polską kiełbase
Sie spricht englich, deutsch und spanisch - ona mówi po angielsku, niemiecku i hiszpańsku
Chętnie odpowiem na wszystkie pytania w komentarzach. Jeśli podobał Ci się post, to daj również mi znać w komentarzu, bedzie mi bardzo miło 🙂
5 z sprawdzianu
po prostu kocham cię <3
dzięki
Super, gratuluję 🙂 Ciesze się, że pomogłam, po to prowadzę właśnie tego bloga 😉
Zapomniałaś sobie ,,s” w niemcu ale tak to super 🙂
Już poprawione. Dziękuje 😉
Witam
Dziękuję, bardzo dobrze wyjaśnione
Zauważyłem, że nazwy języków są napisane tutaj małą literą, czy nie powinno się ich pisać wielką? Wszędzie gdzie się z nimi spotkałem były pisane wielką.
Pozdrawiam i życzę dalszych sukcesów
Jeśli nazwy języków używamy jako przymiotniki, piszemy je małą literą, na przykład: die deutsche Sprache, das englische Essen.
Piszemy je również małą literą w połączeniu z czasownikami, kiedy można zadać pytanie „jak”, na przykład: Sie sprach englisch; Er schrieb polnisch.
Dużej litery używamy po przyimkach, na przykład: Der Artikel ist in Italienisch, Auf gut Deutsch heißt das …, itp.
W poniższym przykładzie obie opcje są dozwolone. Ich spreche deutsch/ Ich spreche Deutsch. Kiedy używamy małej, a kiedy dużej litery zależy od pytania, które możemy zadać.
To tak w skrócie. Podał mi pan pomysł na nowy post. W nim wszystko wyjaśnie dokładniej i podam przykłady. Dziękuję i mam nadzieje, że troche pomogłam 🙂