Jak zadawać pytania po niemiecku i na nie odpowiadać

Jak poprawnie układać pytania po niemiecku powinien znać każdy, kto uczy się tego języka, lub mieszka w Niemczech. W końcu, bez pytań ani rusz 🙂 Poniżej przedstawiam ten podstawowy temat w możliwie prosty sposób.

Rodzaje pytań w języku niemieckim

Pytania w języku niemieckim można tworzyć na kilka sposobów. Tak, jak w innych językach mamy różne rodzaje pytań:

  • Pytania zamknięte (geschlossene Fragen) – są to pytania, na które można odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Czyli po niemiecku tak zwane Ja/Nein-Fragen. Na przykład: Bist du nett? – Jesteś miła?
  • Pytania otwarte (offene Fragen) – są to pytania, na które trzeba odpowiedzieć pełnym zdaniem. W języku niemieckim nazwamy je „W-Fragen”, ponieważ wszystkie takie pytania zaczynają się na literę „W”. Na przykład: was? – co?, lub wer? – kto?
  • Pytania z przyimkami – to pytania, w których łączymy „W-Fragen” z przyimkami. Na przykład: mit wem? – z kim?, lub über was? – o czym?

W tej lekcji omówimy pierwszy rodzaj pytań po niemiecku.

Jak zadawać proste pytania po niemiecku?

Pytania w języku niemieckim najłatwiej tworzyć poprzez inwersję. A co to jest ta inwersja? Jeśli wiesz, jak ułożyć poprawnie zdanie w szyku prostym, to nie powinieneś mieć z tym problemu. A jeśli nie, to najlepiej zacznij od nauki budowy zdania po niemiecku. Inwersja to zamiana miejsc czasownika z podmiotem. Czyli odmieniony czasownik umieszczamy na początku zdania, a na drugim miescu znajduje się podmiot. Zobacz również, jak odmieniać czasowniki regularne przez osoby, jeśli jeszcze tego nie wiesz :-).

Zdanie twierdzące po niemiecku:

Podmiot + odmieniony czasownik + reszta zdania

Du gehst heute ins Kino. – Ty idziesz dzisiaj do kina.

Er kommt aus Deutschland. – On pochodzi z Niemiec.

Wir fahren am Samstag nach Polen. – My jedziemy w sobotę do Polski.

Pytanie po niemiecku: Poprostu zamieniamy miejscami czasownik i podmiot.

Odmieniony czasownik + podmiot + reszta zdania + ?

Gehst du heute ins Kino? – Idziesz dzisiaj do kina?

Kommt er aus Deutschland? – Pochodzi on z Niemiec?

Fahren wir am Samstag nach Polen? – Jedziemy w sobotę do Polski?

Prawda, że łatwe? W języku polskim często pytania zamknięte zaczynamy od „czy”. Na przykład: „Czy ty mnie słyszysz?”, „Czy znasz tego mężczyznę?”. W języku niemieckim w prostych pytaniach to słówko „czy” nie występuje. Po niemiecku pytamy poprostu „Słyszysz mnie?” (Hörst du mich?), „Znasz tego mężczyznę?” (Kennst du diesen Mann?).

Słówko „czy” występuje w niemieckim jako „ob„, ale nie używa się go do zadawania prostych pytań, jak powyżej. O tym jak i kiedy używać „ob„, będzie osobny wpis. Na razie nie jest to słówko dla Ciebie ważne. Ważne jest natomiast to, by wiedzieć, że do ułożenia prostych pytań to słówko nie jest nam potrzebne!

Jak odpowadać na proste pytania zamknięte po niemiecku?

W języku polskim mamy dwie odpowiedzi, a mianowicie „tak” i „nie” (ewentualnie „może”). W języku niemieckim są trzy odpowiedzi na takie pytania (ja, nein, doch, (ewentualnie „vielleicht”)), ale wszystko po kolei 🙂

Pytania zwyczajne – Ja/Nein-Fragen

ja – tak

nein – nie

vielleicht – może

Ist das ein Buch? – Czy to jest książka?

  • Ja – Tak
  • Nein – Nie

Bist du verheiratet? – Jesteś zamężna/żonaty?

  • Ja – Tak
  • Nein – Nie

Jak już wiadomo, na pytania zamknięte można odpowiedzieć jednym słowem. Ale nie zawsze jest to grzeczne. Czasami wypada odpowiedzieć pełnym zdaniem. Na przykład:

Wohnst du in Polen? – Mieszkasz w Polsce?

  • Ja, ich wohne in Polen. – Tak, mieszkam w Polsce.
  • Nein, ich wohne nicht in Polen. – Nie, nie mieszkam w Polsce.

Gehst du nach Hause? – Idziesz do domu?

  • Ja, ich gehe nach Hause. – Tak, idę do domu.
  • Nein, ich gehe nicht nach Hause. – Nie, nie idę do domu.

Czyli na takie pytania można odpowiedzieć tylko jednym słowem twierdzącym (ja), przeczącym (nein) lub pełnym zdaniem, tak jak powyżej. Zauważ, że w odpowiedzi zaprzeczącej (nein), po przecinku używamy również zaprzecznia. To podobnie jak w języku polskim!

Pytania z przeczeniem i odpowiedzi z „doch”

Niekiedy zadajemy pytania z zaprzeczeniem, jak na przykład: „Nie idziesz z nami?”, „Czy on nie mówi po niemiecku?” lub „Nie wracasz do domu?”. To właśnie na takie pytanie możemy odpowiedzieć „doch

Na pewno wiele razy słyszałeś/-aś, jak Niemcy używają słówka „doch„. A jeśli jednak nie, to uwierz mi, to bardzo przydatne słówko, warto je znać. Słowa tego używamy, żeby odpowiedzieć twierdząco na pytanie z przeczeniem. A więc, jeśli pytanie po niemiecku ma w sobie zaprzeczenie (czyli na przykład „nie”), to możemy na nie odpowiedzieć również słówkiem „doch„.

Doch” ma wiele znaczeń, ale w tym wypadku można przetłumaczyć je na „ależ tak” lub „wręcz przeciwnie”. O innych znaczeniach napiszę osobny post, ponieważ jest ich wiele i z pewnością warto poznać te słówko dogłębniej.

doch – ależ tak, wręcz przeciwnie

Żeby wszystko było jasne. Mamy dwa rodzaje zamkniętych pytań w języku niemieckim. Zwykłe i z przeczeniem.

Zwykłe pytanie i odpowiedzi na zwykłe pytanie:

Kommt er aus Polen? – Czy on pochodzi z Polski?

  • Ja, er kommt aus Polen. – Tak, on pochodzi z Polski.
  • Nein, er kommt nicht aus Polen. – Nie, on nie pochodzi z Polski.

Pytanie z przeczeniem i odpowiedzi na takie pytania:

Kommt er nicht aus Deutschland? – Czy on nie pochodzi z Niemiec?

  • Doch, er kommt aus Deutschland. – Wręcz przeciwnie (ależ tak), on pochodzi z Niemiec.
  • Nein, er kommt nicht aus Deutschland. – Nie, on nie pochodzi z Niemiec.

Sprichst du kein englisch? – Nie mówisz po angielsku?

  • Doch, ich spreche englisch. – Wręcz przeciwnie (ależ tak), mówię po angielsku.
  • Nein, ich spreche kein englisch. – Nie, nie mówię po angielsku.

Arbeitest du nicht heute?

  • Doch, ich arbeite heute. – Wręcz przeciwnie (ależ tak), pracuję dzisiaj.
  • Nein, ich arbeite heute nicht. – Nie, ja dzisiaj nie pracuję.

Podsumowując…

  • Mamy różne rodzaje pytań w języku niemieckim: Ja/Nein-Fragen, W-Fragen i pytania z przyimkami
  • Proste pytania zamknięte po niemiecku tworzymy poprzez inwersje. Czyli czasownik jest na pierwszym miejscu, a następnie podmiot i reszta zdania
  • Pytania dzielimy na zwyczajne i z przeczeniem.
  • Na zwyczajne pytania odpowiadamy „ja” lub „nein”
  • Na pytania z przeczeniem odpowiadamy „doch” lub „nein”

Mam nadzieję, że choć trochę przybliżyłam Ci ten temat. By sprawdzić, czy zrozumiałeś/-aś, ułóż kilka własnych pytań i odpowiedzi. Jeśli chcesz to napisz je w komentarzu, a ja postaram się je sprawdzić. A jeśli nie znasz jeszcze tylu słówek, by stworzyć zdanie, to poucz sie przy okazji tu nowego słownictwa. Upieczesz dwie pieczenie na jednym ogniu. 😉

Podobała się ta lekcja? Bardzo ucieszy mnie również twój komentarz o niej 🙂

Dodaj komentarz